Een nieuw begin

Heel veel goede verhalen en heel veel slechte verhalen hebben wij gehoord over India. De slechte dingen die wij hoorden gingen vooral over de overweldigende indrukken zoals de extreme armoede, drukte en vieze geuren. Onze kans op een goede ervaring is dan ook 50/50. Ik denk dat het is ons voordeel werkt dat we inmiddels al aardig wat dingen hebben gezien en daarom goed de klap van de drukte in india konden opvangen. Daarnaast denk ik echt dat couchsurfen de beste manier is om de wereld over te reizen. Waarom? Dat ga ik nu vertellen.
We kwamen rond 12 uur s’avonds aan in Mumbai India met een tijdsverschil van 4.30 uur. Onze hosts hadden ons van te voren al een beetje verteld wat de prijzen van een riksja moesten zijn zodat we niet totaal uitgebuit zouden worden en waar wij naartoe moesten komen, voordeel 1 uitleg en handvatten. Arun onze eerste host was voor ons opgebleven om de deur voor ons open te doen en liet ons de kamer zien waar we insliepen. De volgende ochtend bleek er nog een couchsurfer genaamd Juan te zijn gearriveerd. Vanaf dat moment reizen we met een ontzettend toffe vent uit Colombia, voordeel 2 nieuwe mensen leren kennen. (Jullie denken nu vast dat wij het niet uithouden met zn tweeen en daarom altijd medereizigers hebben… dat klopt:P) Renu, de vrouw van Arun, heeft ons alle do’s en dont’s verteld in India en Mumbai, voordeel 3 je leert sneller je weg te vinden in een land/plaats. Daarnaast heeft zij heerlijke Chai tea gemaakt, een traditionele thee in India, voordeel 4 je wordt veilig geïntroduceerd met nieuwe dingen.
Al gauw gingen wij met zn drietjes op avontuur uit om the Gateway of India te bekijken. Renu had ons al geleerd om op de meter met een zwart gele auto te reizen. Deze zijn zonder airco en dus goedkoper daarnaast kan je niet opgelicht worden als je op de meter rijd. Echter ging het toch bijna mis omdat we bij de taxi plaats uiteraard gelijk naar een blauwe auto werden geleid die duurder zijn. Gelukkig was ik er nog om de heren te attenderen op Renu’s advies en bespaarden we toch nog geld om naar de stad te gaan. Het verkeer was zoals we wel een beetje verwacht hadden; druk, chaotisch en heel veel getoeter, maar dit hadden we in Thailand ook al meegemaakt. Juan daarentegen was lichtelijk overweldigd door alle chaos.
Bij de Gateway of India kwamen we bij de echte drukte. Mensen wilde uiteraard graag spullen verkopen aan blanke lange mensen. We waren al gewaarschuwd door verschillende mensen dat er veel foto’s van ons genomen zouden worden maar ook dat viel mee. Ik denk dat er maar 4 keer mensen naar ons toe zijn gelopen om met ons op de foto te gaan. Al gauw hadden we ons laten inpalmen door een mannetje van een toeristenbureau. Hij had een lijst met alle plekken die ik op het internet had gevonden. 2800 rupees zou de toer voor drie mensen kosten en dan zouden we alles zien. Geen idee is dit duur, worden we opgelicht, wat klopt hier niet? 30 euro, een tientje per persoon en dat voor drie uur, wat is het addertje. Goed we waagden de gok en hebben betaald. De volgende ochtend zouden ze ons ophalen en rondrijden.
Na de betaling bracht de man ons naar een bekend straatje met allemaal standjes van kleding, schoenen, zonnebrillen etc. Het duurde niet lang of flips aantrekkingskracht tot bizarre aanbiedingen/ervaringen tot hem kwam. Een man liep op hem en Juan af en begon tegen hem te praten. Ze luisterden niet echt omdat bijna iedereen wel wat aan ons probeert te verkopen, totdat hij de magische zin zei “ i’m not gonna sell you someting”. De oortjes waren gespitst en het aanbod ging over een kleine rol in een bollywood film. Ze zochten Europees uitziende mensen, ze kregen 500 rupees pp betaald, kregen eten en drinken en werden opgehaald en terug gebracht. Oke laten we dit eerst even bespreken met Arun en Renu of dit niet een of andere manier is om Europese mensen te lokken naar een afgelegen gebied om vervolgens hun organen uit hun lichaam te snijden, voordeel 5 je hebt mensen om je heen waar je op terug kan vallen. Alles was door de keuring gekomen en onze toer voor de volgende dag was een dag verschoven.

Redelijk vroeg moesten we uit de veren omdat we op tijd op de set moesten zijn. Zelf mocht ik niet meedoen maar mocht wel mee. We kwamen aan op de set waar het heerlijke Indische ontbijt al voor ons klaar stond. Al snel kregen we onze eigen kamer waar flip en juan zich konden voorbereiden op hun nieuwe acteercarrière. Het duurde even voordat ze eindelijk aan de beurt waren want voor hun waren nog twee scenes die wel twintig keer overnieuw gedaan werden. Gewoon omdat dat kon.
De film heet Phir Se (one second) en speelt zich af in London. De rol die flip en juan hadden bestond uit het afleveren van een bank in de vorm van een engels telefoonhokje. Flip en juan waren dus bezorgers en juan moest nog zeggen: “Borrowd? What do you mean? You bought this couch we’re just delivering it”. en dan liepen ze weg. Het was een leuke ervaring en eenmaal thuis had Renu alweer een idee voor een heerlijk avondmaal.

Ook vandaag hadden vroeg afgesproken in de stad voor onze toer. De man die ons de toer zou geven zou op een bepaald punt op ons wachten, maar een andere jongen stond op ons te wachten die wij nog nooit eerder hadden gezien. Hij kon ons natuurlijk makkelijk van de menigte onderscheiden. De toer op zichzelf was heel leuk. We zagen een grote wasserette (dobi ghat) waar alle mensen uit dat gebied hun kleren laten wassen. Heel indrukwekkend! Daarnaast zagen we een tempel, groot park dat gebouwd was om een hele grote watertank, een begraafplaats waar alleen parsis naar binnen mochten maar het concept was dat mensen daar niet begraven of verbrand worden maar aan de natuur overgelaten worden. Ze worden dan boven in een soort ronde cirkel gelegd waar de vogels ze kunnen eten. Ook zagen we marine bay, vismarkt. Tijdens de toer kregen we inside informatie over een van de oudste geloven namelijk de Parsis. Het is namelijk zo dat als je gaat trouwen in dat geloof je de helft van je bezittingen moet afstaan aan het andere geloof. Wat gebeurde er daarom? De Parsis wilden het geld in hun eigen familie houden, daardoor trouwden ze met hun eigen familie waaronder broers, zussen, neven en nichten.

S’avonds kwamen we thuis en kwam er een vriend van Renu en Arun over. Hoe dit nieuwe verhaal zich gaat afspelen lees je in de volgende aflevering van Philiberttessa. Ook lees je dan de volgende voordelen van couchsurfen