Tripping Roads

Guilty!!! We hebben veel te lang niet meer geschreven maar je moet ons kunnen vergeven, we hebben per slot van rekening heel veel gereisd!!
Het begon allemaal op een hele zonnige dag in Darwin. Onze lieve vriend Sean die zo veel voor ons heeft gedaan in Darwin was weer op oefening dus er was niets meer dat ons daar hield. Ook Hannah besloot om langs te komen dus eindelijk konden de wielen van de bus hun werk gaan doen en reden we gestaagd richting Cairns.

We wisten dat we in the middle of nowhere woonden maar zo ver hadden wij niet door. Urenlang voor een week lang reden we door niemandsland, droog gras, hier en daar een boompje of uitgedroogde takken, miljarden road kills van kangeroes en koeien en heel veel termiet hopen. Water was schaars dus zodra er water was vulden we alle flessen en reserve eskis ook al was het water soms bruin of gewoon heel smerig. Toch was het heel vet om hierdoor te rijden. Het complete Down Under gevoel was zeker aanwezig. We maakten onze reis vanaf Cairns helemaal langs de oostkust met als eindbestemming Canberra voor Kerst. We hebben fantastische stranden gezien, prachtige eilanden ontdekt, heel veel variatie in natuur gezien en veel familie ontmoet.

Maar terug naar het begin. Wij dachten best wel weinig spullen te hebben. Maar het blijkt dat als je ergens gaat wonen voor 6 maanden, je inboedel al gauw naar een grotere hoeveelheid gaat. En sorry Suus maar zij heeft denk ik haar inboedel verdriedubbeld in de tijd van Indonesië tot het punt dat we daadwerkelijk gingen reizen in Australië. Goed het inpakken van de bus bleek dus nog een hele klus. Flip kon nog niet zoveel doen vanwege zijn blessure in de filipijnen en Suus zorgde ervoor dat Sean weer in een schoon huis thuis kwam. Dus terwijl flip kon naast de bus zat en spulletjes in dozen stopte werkte ik mijn in het zweet in de bus en zorgde we uiteindelijk met zn drieën ervoor dat de ramen van de bus geschilderd waren, alles op een logische plek lag en dat de deuren ook daadwerkelijk nog dicht konden.
Met een gerust hart konden we gaan rijden want onze privé klus in coolalinga leverde een gratis autobeurt op, en die had onze bus nodig ook. De eigenaar van het huis dat wij hadden geschilderd is een gespecialiseerde automonteur en wilde voor ons wel de bus nakijken. Het bleek dat de motor geen enkele druppel olie meer had, de front hand tirerod (weet niet wat dat is in het nld) moest hoognodig vervangen worden en een paar kleine andere aanpassinkjes zorgen voor een veilige en soepel lopende bus.

De eerste dag kwamen we niet erg ver namelijk litchfield, maar het was wel een mooie plek waar flip en ik al wel waren geweest maar suus nog niet. Het was ook de eerste keer dat we de bus op zn volle capaciteit konden testen. we parkeerde de bus en vouwden gelijk onze hangmat uit met de tent die boven de hangmat kon, maar je alsnog in de openlucht was. Suus was de gelukkige om in de hangmat te slapen maar wel volledig beschermd met een muggennet vanwege de vliegen en de muggen. Inmiddels was flip het eten aan het klaarmaken en toen dit klaar was opende we heerlijk onze goon (oftewel goedkope wijn uit een doos) en genoten van een mooie sterrenhemel en heel veel gezelligheid. Wat was het een fijn en onwerkelijk om dan eindelijk onderweg te zijn.

Zodra de zon opkwam pakten we onze spullen en vervolgde we onze reis met als tussenstop de rockholes. Suus kwam hier tot de realisatie dat douches schaars zouden worden en nam gelijk de mogelijkheid om zich in de waterholes te wassen. Zonder airco in de brandende zon zorgde voor veel zweet en dus natte t shirts, billen, voeten, armen, benen etc. maar ondanks dat hielden we onze hoofden koel en werkten we aan onze truckers arm.
Voordat Hannah kwam waren de wegen redelijk saai. We zagen heel veel geel en dor gras, dooie takken en dieren, en heel veel termiet hopen met t-shirts aan waardoor het op mensjes leken en waar flip wanhopig probeerde een foto van te maken. ondanks de dorre oneindige vlaktes zagen we ook heel veel mooie plekken zoals de Katherine Gorge waar we helemaal omhoog konden klimmen om vervolgend de mooie rivier vanaf een vogelvlucht te bekijken. Ook maakten wij een stop bij de mataranka hotsprings, dit was een gebied zoals we nog nooit hadden gezien, waar ze verschillende hot springs hadden. Wij maakten een stop bij wat ik dacht te heten george springs, maakt ook niet uit. Daar waar wij waren konden we in een heel schoon riviertje springen die lekker warm was en ons met de stroming meenam naar een plek waar we weer uit konden stappen om terug naar de auto te gaan. Het was een soort center parken stroomversnelling, maar dan iets langzamer. Het verschil: De rit was ongeveer 10 a 15 minuten en was echt fantastisch mooi, alsof je door een oerwoud zwom. Suus was de gelukkige die een schildpad had gespot. Flip die nog steeds groot infectie gevaar had lieten wij te water met een grote noodle(een noodle vormige drijfding) om zijn been heen geductaped zodat hij mee kon dobberen en niet achter gelaten hoefde te worden. Een ander highlight van onze reis het bereiken van de three ways na 1000km of nothingness. Dit was het begin richting beschaving. Hier hadden we het lekkerste water zover, na valse aanwijzingen van het tankstationspersoneel naar een kraan met gevaarlijk water! Na even zoeken vonden we onze waterbron. Dit water was wel bruinkleurig maar het smaakte ten minste niet naar chloor of aarde of melk. Dit water hadden we echt nodig want alle reserves waren op. Tot onze verbazing was er minder water in dit gebied dan we verwachten.

Wiki camps is een van onze beste vrienden door Australie heen. Deze app voor maar $4,99 biedt alle mogelijkheden van gratis slapen tot de meest luxe tenten tot water en uitkijkpunten. Wij gingen uiteraard voor alle gratis plekken maar dit waren serieus een van de mooiste. In Amerika maakten wij al gebruik van freecampsites.net dit was bijna net zo goed. We sliepen op een heuvel naast een telstrapaal die uitzicht gaf over heel veel niets maar heel duidelijk de weg weergaf waar we overheen reden. we zagen hier hele mooie grote trucks in het donker rijden dat mij deed denken aan de coca cola kerstvrachtwagens met alle lichtjes en versieringen en een prachtige sterrenhemel, omdat die in de middle of nowhere echt supervet is. Een andere heel indrukwekkende plek was een ghost town. het staat letterlijk omschreven als een ghost town. Bij aankomst was het inderdaad duidelijk dat het een verlaten dorp was. Hier was vroeger een booming mijnstadje, maar zoals vele mijnstadjes zijn ze niet meer zo populair met een uitgeputte mijn. We moesten een redelijk stukje van de weg af om via een hele slechte weg bij het dorp te komen. Toen we aankwamen zag je de funderingen van huizen en de straten en stoepen en een stenen towncentre. Het indrukwekkendste was denk ik nog wel alle koeien die er los liepen en het feit dat er niemand anders was. Ook waren er natuurlijk minder interessante plekken zoals rustplekken langs de snelweg of een veld achter een pub waar we dan maar gedwongen werden een ijskoud biertje te doen.

Tijdens de rit hebben we elkaar redelijk bezig kunnen houden. Suus leerde ons een beetje Spaans (wat ze echt heel goed deed), soms een spelletje hier en daar en heel veel praten of soms helemaal niet wat ook wel weer fijn was. je bent ten slotte 24/7 op elkaars lip en we hadden nergens bereik dus achter onze telefoon konden wij ons ook niet schuilen. Eindelijk bereikten we dan daadwerkelijk weer de beschaving. Het moment dat we Queensland binnen reden dat nogsteeds in the middle of nowhere was was wel een goede gelegenheid om even te ontladen. Daarom stapten we uit de bus en vulden flip en suus hun longen om ze er vervolgens uit te schreeuwen. De ontlading van de lange rit en het gevoel van beschaving kwam over ons heen.We konden weer naar Nederland berichten dat we nog leefde en dat de bus het nog steeds deed. Boodschappen konden we aanvullen en de realisatie dat Hannah helemaal uit Nederland zou komen begon ook door te dringen. Het eerste echte stadje waar wij stopten en konden genieten was Townsville. we genoten van onze benen strekken en het mooie strand, genaamd ‘’het strand’’. We zagen weer andere mensen en besloten een lekker drankje en een kaasplankje te doen met het uitzicht op de zee. Niet veel later reden we naar een gratis kampeer plek waar we zelfs douches hadden. Dit was aan de zee met een toiletgebouwtje, strand grasveld en overdekte picknicktafel. oftewel paradise. Op deze plek mocht je wel kamperen maar niet in je auto slapen. Dit was voor ons een beetje lastig want we hadden maar 1 3-persoons tent. Nu denk je dat we solid zijn maar de maten voor drie mensen is in Nederland anders dan in Australie en met drie grote nederlanders als wij zijn was er geen mogelijkheid om in de tent te slapen. Maar gelukkig hebben wij een oplossing voor alles. Flip en ik besloten dat we het matras boven op de bus te leggen, muggennet aan een boom te knopen en om het bed te draperen e voilà. ons niet in onze auto slapen missie was gelukt. echter begon het vroeg in de morgen regenen en moesten we als gekken van het dak afspringen en alles in de bus gooien. Het was een heel avontuur. Omdat de plek ons zo beviel bleven we daar nog een nacht en besloten we vanwege het dreigende weer toch maar stiekem in de bus te gaan slapen ipv erop.

Het was nu dan echt tijd om naar Cairns te rijden. Wat krap in tijd, maar alsnog met gemak reden we naar cairns, boekten we een hostel kampeer plek zodat hannah lekker kon douchen na vele uren te hebben gevlogen en pikten we haar op van het vliegveld. De beste “verrassing” was de zak met chocolade pepernoten die binnen 15 min allemaal verzwolgen waren. We gingen lekker uit eten en zagen de mooie stad cairns. Jammer dat we weinig tijd hier hadden want het was heel mooi verlicht met allemaal versiering en een fantastische lagoon aan de zee. Maar we wilden zoveel mogelijk zien samen met Hannah dus we besloten de volgende dag naar Port Douglas te gaan. We hadden veel goede verhalen gehoord over dit plaatsje en we hebben hier dan ook heerlijk kunnen ontspannen. We zagen een heel mooi uitzicht over Port douglas waar heel veel rainbow papagaaien waren, we hebben gezwommen en het afgesloten gebied in de zee zodat de box kwallen ons niet zouden doden en lagen op het strand. Dit was echter een beetje oneerlijk want Hannah was na een paar uurtjes in de zon gelijk 5 tinten bruiner dan ons.

We hebben haar vergeven en ze mocht verder met ons reizen en we kwamen aan in het Daintree Rainforrest. Dit had ook weer een aantal mooie stranden, wij sliepen aan een van deze genaamd Noah beach. We probeerde aan de andere kant van de rivier een krokodillen toer te doen maar we kwamen niet op het juiste tijdstip dus werden we gedwongen door te gaan naar de Mosman gorge. Dit was echt heel erg mooi!! het was een heel groot bos met een boardwalk (een houten pad op palen) door het hele bos heen. Door het bos was ook een gorge (riviertje) die heel mooi was. Het had een kleine waterval en het water was ijskoud. kleine schildpadjes zaten op de rotsen en heel veel vissen in het water. Van de ene prachtige plek naar de ander waren we voor het wisten in de Atherton tablelands. We verwachten hoge bergen die op tafels zouden lijken, niets was minder waar. We reden door sound of music landschappen en hele mooie bergen. overal waren kleine en grote fabriek/boerderijen. Van thee plantages tot chocolade/cheesefactories ze hadden het allemaal. De mooie natuur liet ons gigantische vijgenbomen zien, bizar grote meren en indrukwekkende vulkaan kraters. Al eerder tijdens onze rit hadden we suus in aanraking laten komen met autorijden maar alleen om de bus van een plek tot de andere te verplaatsen voor een foto. In de tablelands mocht ze het echte werk doen, ze schakelde in alle versnelling, racete door alle bochten en kon zelfs achteruit parkeren. dit was uiteraard alleen op de afgelegen plekjes. Aan het einde van de tablelands hadden we nog een laatste awesome stop/slaapplek. In Mareeba was er een drive-in bioscoop waar je je auto kan parkeren voor een gigantische scherm, haalde je van de paal een speaker en konden we vanuit onze bus de film zien. Het leuke aan deze plek was dat als je twee films keek mocht je daar gratis slapen. Wij hebben dus onze bus met de kont naar het scherm gedraaid en vanuit ons bedje de film Pan en The intern gekeken(in ieder geval een stukje) en suus en hannah hadden hun tent op en keken vanuit hun bedje de films.

Magnetic Islands was de volgende stap. Met een boot gingen we naar een eiland genaamd Magnetic Island. Het was een klein eilandje met een heel groot feest hostel maar wat bleek 16jarige feesthostel dus oud als wij voelden gingen wij al vroeg naar bed daar. Het was wel een hele mooi plek aan de zee bij grote rotsen. De dag na aankomst hebben we rondgelopen in een van de natuurparken en onze eerste koala’s gespot. Deze waren echt super schattig maar deden helemaal niets behalve slapen. Vanuit het park konden we naar een strand rijden die oogverblindend mooi was en waar een ouwe man Suus meenam op een speedbootje. Een beetje creepy maar al snel gerustgesteld doordat ook wij opgehaald werden en naar zijn grote boot in de zee werden gebracht waar al andere mensen opgepikt waren en lekker met zn allen aan het chillen waren. Als ontgroening moesten we van het dak springen, totally awesome! Nadat we het zat waren werden we terug gebracht en reden we terug omhoog waar Suus met haar spionage oog nog een koala ontdekte die wat levendige was en ook nieuwsgierig was naar ons. Naja voor 30 sec. toen ging hij weer verder met slapen. zelfvoldaan omdat we nu een koala zelf hadden gespot maakten we onze weg naar onze eigen privekamer! OMG wat een luxe!! het was gewoon een wit hok met een tweepersoonsbed maar het was gewoon zo ruimtelijk vergeleken met onze bus waar je dubbelgevouwen je kleren aan moet trekken.

We raakten in de flow van vette plekken bezoeken en dus reden we naar Airlie Beach die we lichtelijk aangeschoten bereikten omdat Hannah Suus en Tessa al begonnen met drinken halverwege de dag en bij aankomst nog een aantal muziekvideos gingen maken aangezien we de feeststemming er behoorlijk in hadden. We zijn hier heerlijk uit eten genomen door Hannah en hebben geshopt unitll we dropped, terwijl flip een boek aan het lezen was. S’avonds gingen Suus en Hannah uit en bereiden flip en Tessa zich al voor op de volgende dag. Een trip naar the withsundays. Met een megarode en grote speedboot reden we naar deze fantastische plek. We werden via een kleine wandeling naar het zogenoemde whitehaven beach gebracht waar het strand heel erg groot en wit was. Het was een heel bijzonder omdat er een soort bos/rots was, daarvoor een heel groot strand met heel veel strandbanken. vanuit dit strand vaarden we naar een plek waar heel veel vissen te zien waren en die ook gevoerd werden waardoor er letterlijk zwermen vissen om je heen waren. Na het vissen werden we naar een heel smal strandje gebracht waar we waarschijnlijk schildpadden zouden zien en dat was waar. We konden heel dichtbij komen wat achteraf gezien een beetje zielig was. niemand raakte m echt aan maar we kwamen allemaal heel dicht bij om foto s te maken enzo. Het heeft wel een hele vette foto opgeleverd.

S’avonds waren we helemaal uitgeput van al het wandelen, zwemmen en de zon… Maar de dag was nog niet over. Op Gumtree keken we voor goede deals voor Fraser Island. Dit is een eiland waar geen straten of dergelijke zijn alleen maar strand, bos en mooie meren in het midden. De enige manier om over het eiland te gaan was met een 4x4 auto. Flip vond een jongen genaamd Lars en van oorsprong Duits op Gumtree die mensen zocht om met hem en zijn 4x4 over het eiland te gaan. Het enige nadeel was dat we dan de hele nacht zouden moeten doorrijden omdat hij de volgende dag al wilde gaan. Na veel wikke en wegen wilden we het wel doen omdat dit de leukste manier zou zijn om het eiland te ontdekken. De rit was zwaar maar ook heel leuk. Urenlang hebben Hannah en Tessa geklets en toen Tessa niet meer kon nam Flip een poging en probeerde Hannah ook hier wakker te blijven. Suus had een lekker plekje tussen alle kampeerspullen gevonden om te slapen en toen we s ochtendsvroeg tankten hoorden we dat onze achterlichten het niet deden.… goed niets ernstig gebeurd en we kwamen optijd aan om mee te gaan naar Fraser Island.

Wat een te gekke ervaring was dit. We crossten over het zand vlogen over bulten heen en reden door het water. we stopten bij Lake Mckenzie dat ook weer bizar mooi was. het leek haast een strand dat omringd was met palmbomen en ook hier een wit strand. De volgende stop was het gekleurde zand dat verschillende lagen zand liet zien die gekleurd waren door verschillende grondstoffen die in de grond zaten waren gekleurd zoals bv staal. Ook zagen we net optijd voordat de tourbussen kwamen en champagne pools die met rotsen gescheiden werden van de zee, maar daarvoor voor grote witte opspattingen zorgde. Tegen het einde van de dag zagen we ook het gestrande schip dat halverwege weggeroest was en daardoor heel indrukwekkend. Om hier te komen moesten we wel eerst door redelijk diep water waarvan Lars niet helemaal zeker wist of we dat zouden halen of dat we midden in zouden stranden. Met gevaar voor eigen leven ging Suus op ontdekkingstocht uit en voordat Suus goed en wel in de auto zat gaf Lars gewoon plankgas en waren we aan de overkant. Met veel gejoel en highfives reden naar het schip. S’avonds sliepen we heerlijk in de duinen en de volgende dag maakten we weer een mooie rit over het strand terug.

Doordat we door waren gereden in de nacht hadden we een beetje extra tijd in Brisbane voordat Hannah alweer terug moest. We sliepen in een van de bizarste hostel ever! Het hostel zelf was niet zo raar, het was zelf best wel mooi. We hadden uitzicht over de stad, een zwembad, internet keuken etc. de plek waar wij echter sliepen was echt ziek. je kon voor een kamer gaan voor 2, 4, 6, 8 of 40 mensen. Je begrijpt hoe meer mensen hoe ongemakkelijker, dus hoe goedkoper. De enige reden dat wij kunnen reizen omdat we alles gratis of goedkoop doen. We sliepen daarom dan ook in de kamer met 36 andere kamer genoten. Als je de geur, rotzooi, hitte en lawaai wegdenkt was het best een prima kamer. In Brisbane zelf hebben we de stad een beetje verkend, zijn we uiteten geweest en zijn we uit gegaan. De eerste avond was niet zo geslaagd, maar de tweede keer dat we het probeerde was stuk beter. Het duurde even voordat we de juiste tent vonden maar toen we allemaal dragqueens voor de deur zagen staan wisten we dat we daar naar binnen moesten. Bij de ingang hoorden we dat het ladies/dragqueen night was. Flip mocht daarom een jurk uitkiezen in over de vloer in de gang verspreid waren en hij kon een skydive winnen. Tegen het eind van de avond werd bekend wat hij moest doen om daadwerkelijk de prijs te winnen. Een dancebattle werd gehouden en flips groep won op het nippertje… maar nu moesten ze nog winnen binnen hun eigen groep. Maar ik hoef de lezers thuis flips moves niet uit te leggen en flip zou flip ook niet zijn als hij niet de prijs had gewonnen. Dus de avond eindigde met een groot feest en werd nog groter toen we bij het hostel kwamen. Een van de “beveiligers” kwam met ons praten en toen had flip Suus aan hem beloofd in ruil voor een privé kamer. Uiteraard ging Suus zo snel mogelijk naar haar eigen (die gedeeld word met 36 andere) kamer. het was een goede dag.

Hannah maakte zich klaar om te vertrekken en het was heel onrealistisch dat ze alweer weg ging. In zo’n korte tijd hebben we elkaar op een hele leuke manier leren kennen en vonden we het allemaal heel jammer dat ze alweer terug moet. We hebben gepoogd ook haar te laten blijven maar we waren niet overtuigend genoeg.

Dit is het voor nu. we proberen zo snel mogelijk te motivatie te vinden om het vervolg te schrijven. dan hoeven wij namelijk ook niet meer zo diep te graven muahahahahahah