Hampi

Hampi was zo fantastisch en mooi dat het gewoon zijn eigen titel heeft verdiend. Wij zijn gelijk vanuit het tempelfestival naar Hampi gereisd. Het was een lange rit van maar liefst 24 uur die wij ook weer terug moesten omdat ons vliegtuig vanuit daar vertrok. Hiet was het meer dan waard!
Onze eerste ervaring in de nachttrein was helemaal prima en toen we de volgende ochtend aankwamen om de bus naar Hampi te pakken viel dit gelukkig ook allemaal reuze mee. Uiteraard waren we wel helemaal uitgeteld toen onze bus dan eindelijk s’avonds arriveerde in Hampi. Het eerste de beste mannetje nam ons mee naar een hotelletje voor maar 150 rupees (2 euro) Prima! Een beetje hongerig liepen we nog eventjes door het piepkleine stadje en aten onze beste indiase schotel.
De volgede ochtende zagen we pas echt hoe mooi de steenformatie waren die we de vorige avond in het donker hadden gezien. Hampi bestaat uit allemaal bergen, steenformaties, ruines en tempels dat omringd wordt met een hele mooie rivier. Nog nooit hebben flip en ik ooit zoiets gezien en onderhand kunnen wij toch wel zeggen dat we het een en ander al gezien hebben als het gaat om natuur, bergen en tempels. Waarschijnlijk was de manier hoe alles mooi in elkaar overliep zonder dat het leek alsof het overliep van toeristen alhoewel het dit wel deed…. Gelijk hebben wij een fiets gehuurd om zo veel mogelijk te kunnen zien in de korte resterende tijd die wij nog maar hebben in india. Achteraf was de fiets niet broodnodig geweest maar doordat we een hele hoge berg hadden beklommen was het wel heel fijn om de kleine stukjes die je niet hoefde te lopen dan ook gewoon niet deed.
We hebben hebben heel veel mooie uitzichten gezien door de fantastische mooie rotsachtige bergen die gevormd leken te zijn door stenen die toevallig op een punt op elkaar zijn gevallen. Ook zagen we ruines die ons een beetje aan Ankorwat deden denken in Cambodja, maar dan mooier vanwege de grootte, de goden die overal uitgekerfd waren en de rust. Wij waren namelijk de enige in de wijde omgeving daar op dat moment. Naast de rivier zagen we hele mooie stenen en tempeltjes waar je lekker in de schaduw kon zitten terwijl je voeten in het water dobberen. Ook zagen we aan het water een kudde waterbuffelos die lekker mochten badderen. Al deze indrukken waren super mooi en we konden niet wachten om de volgende dag de andere kant van Hampi te ontdekken.
De volgende dag hadden we dan eindelijk onze tocht naar de overkant gemaakt. Daar huurde we scooters en reden we snel naar de monkey tempel omdat deze alleen te bereiken was met een trap van 570 treden en die wil je niet bewandelen op het heetste moment van de dag. De klim was niet zo zwaar maar toch waren we wel drie kilo lichter van al het zweet dat we waren verloren. De tempel zelf was niet echt iets bijzonders maar het uitzicht daarentegen was onbeschrijvelijk! Je kon 360 graden om de tempel heen lopen en daardoor heel Hampi bewonderen. Ook zagen we heel veel aapjes uiteraard maar die zaten gewoon overal en nergens te chillen. Na de tempel wilden wij heel graag naar een lake waar je in kon zwemmen. Eerst reden we gewoon wat rond en genoten we van de rijstvelden, palmbomen en rotsformaties, Vervolgens reden we naar het meer dat heel mooi tussen rotsen lag. Toen we onze scooter parkeerde hadden we mijn camera en ons geld in de zadel van onze scooter gedaan. We hadden namelijk expres een scooter genomen met zadelslot zodat we niet onze tas met waardevolle spullen langs het water hoefde te leggen. Al snel kwam er een gast aan die een beetje bij ons bleef hangen en met ons ging zwemmen. Nadat hij meer bleek te willen van mij en wij daardoor heel snel duidelijk maken dat hij uit onze ogen moest verdwijnen bleven wij nog even achter met een aantal andere toeristen en keerden we snel terug naar onze scooter. We wilden onze grote tas in het zadel doen en toen was het gelijk duidelijk dat ze al ons geld uit de scooter hadden gejat. Gelukkig is het maar geld en hadden ze mijn camera die ik net nieuw heb laten liggen. Het feit is alleen wel dat er genoeg mensen zijn die dat geld harder kunnen gebruiken en waaraan ik dat geld liever vrijwillig had willen geven dan aan die onrespectvolle nare jochies die nu heel veel geld in handen hebben.
Goed dit avontuur zorgde er wel voor dat wij heen en weer moesten naar ons hotel en de nog meer mooie natuur moesten zien omdat het politiebureau ver weg lag aan de andere kant van het water. Zij waren redelijk behulpzaam maar weigerde op onze aangifte te schrijven dat onze spullen waren gestolen. Wat toch echt het geval was. Goed gelukkig kwam de stem van een wijze vrouw in mijn hoofd genaamd ingeborg die altijd zegt: “nooit weggaan als je niet hebt wat je nodig hebt”. Ik bleef dan ook heel koppig en terwijl flip langzaam begon te geloven dat het toch niets zou worden gaf de politieman toe en kwam hij met de oplossing door te zeggen dat ons geld uit onze afgesloten scooterzadel was gepakt. Nadat alles was geregeld en wij weer door het dorpje waar ze nog nooit buitenlanders gezien leken te hebben teruggereden was het te laat voor onze boot naar de andere kant. Ook dit vond ik wel leuk want nu waren we gedwongen om een privebootje te nemen die wij anders nooit zouden nemen vanwege de prijs. Het was een rond rietenbootje waar 10 mensen in konden. Superleuk!
Zoals al gezegd Hampi was superleuk en heel mooi maar niet onze geluksstad want s’avonds kwamen we erachter dat ook onze creditcard geskimd was tot wel 2000 euro! Dit is inmiddels allemaal geregeld en Suus heeft de nieuwe creditcard alweer meegenomen so no worry’s! Ons enthousiasme was in iedergeval niet weg want de volgende dag zou de dag aanbreken waarvoor wij in de eerste plaats naar hampi zijn gekomen… Het Holi festival!
S’ochtends om half 7 waren we al wakker omdat om 7 uur het feest al zou beginnen. Klaar om besprenkeld te worden met kleuren stonden we bij de tempel. 2 uur later was er nog niets (we hebben wel rondgelopen hoor!) . Iedereen vertelde ons andere tijden uiteindelijk bleek de juiste 10 uur te zijn. Om tien uur liepen we dan nogmaals een rondje en toen konden we niet meer heen om alle kindjes die vol waren gekwatst met allemaal kleuren en die aan het rondrennen waren met flessen vol met kleurstof. Het was nog even onwennig want mag je inderdaad iedereen insmeren met jouw kleuren maar ja dat mocht dus na twee minuten renden ook wij meer over de straten en kwamen we al snel op een kruising waar iedereen aan de dansen was. Kindjes bij toeristen op hun nek bakken water vanaf de restaurants over iedereen heen en gewoon lekker in de modder stampen terwijl je kleuren in de lucht gooid en mensen happy holi wenst. De dag was supertof en duurde tot een uurtje of 2. Daarna gingen we met zn allen naar de rivier om met kleren en al de kleuren van je af te wassen. Weliswaar tervergeefs maar wel een stuk schoner dan daarvoor. Onder de douche probeerden we de restanten weg te wassen maar ook dit was geen succes. Zelf nu 3 weken later zit het paars nog in mijn haar supertof!
De volgende dag vertrok onze bus alweer vroeg maar gelukkig reden we nu niet gelijk door naar Kochin. Salim de neef van Lal had ons uitgenodigd om bij hem te slapen in Bengalore. Met open armen werden we verwelkomd en brachten we veel tijd door met Salim en tosti, Salim s vierjarige dochtertje. We zijn met hun naar Mannoe (ook een neef) geweest en hebben op het dak gevliegerd met een vlieger die hij zelf had gemaakt. Ook zijn we naar een grote mall geweest waar ik een hennatattoo kreeg vanwege nationale vrouwendag. Helaas moesten we na twee nachtjes weer door wat wij stiekem wel fijn vonden want we werden volgestouwd met eten dat we niet opkonden maar ze namen geen nee voor een antwoord.

De laatste dag van India zijn we s ochtends nog even bij Lal langs geweest om afscheid te nemen en te ontbijten. Vervolgens zijn we naar de Grootste mall in india geweest en geaircondisioned de dag door te komen en dichter bij het vliegveld te zijn. Bij het vliegveld hadden we nog met Rufus(couchsurfer uit ooty) afgesproken omdat hij daar toevallig die dag moest werken. Helaas wisten wij niet dat hij niet naar binnen kon en konden we alleen maar door het glas zwaaien. Gelukkig moeten we nog een keer terug naar india voor het Noorden en hopen we hem dan nog eens te zien. Op naar bali….