De eerste weekjes

Dag 1
We stonden s'ochtends fris en fruitig op met de gezonde spanning die je hebt als je een jaar op reis gaat. We hadden alles al klaar staan dus voor we het wisten zaten we al aan het ontbijt met de geweldige Dennis die heeeel vroeg was opgestaan voor ons. Na het ontbijt was het tijd om roerend afscheid te nemen van mijn ouders en hun onze eeuwige dank te betuigen voor de 4 maanden dat wij hun huis hebben bezet. Hierbij zijn geen tranen gevloeid. Daarna gingen we op weg naar Schiphol geleid door de zoete stem van de Zuid-Afrikaanse TomTom. Haar negerend hebben we het gered naar Schiphol. Op Schiphol waren Patricia en Ton en Marie en Henk en Nadieh om ons uit te zwaaien. De laatste keer dat we bekenden Nederlandse gezichten in het echt zagen(naast Mik dan want die is mee op reis). We vlogen lekker naar Londen toe waar we vroeger aankwamen dan dat we waren vertrokken. Op Londen ging er een nieuwe wereld voor ons open. Ze waren allemaal zooooo vriendelijke! We werden er helemaal gelukkig van. Hopend dat we onze backpack konden droppen bij de incheck omdat we 9,5 uur moesten wachten op onze vlucht, werden we op een hele vriendelijke manier teleurgesteld. Dus daar konden we mee leven. Die 9,5 uur vlogen voorbij omdat we naar de fantastische series Trailer Park Boys en Reno 911 konden kijken. Uiteindelijk om 18.20 vlogen we weg op weg naar onze eerste bestemming van de onvergetelijke reis. We hadden weer lekker onze eigen schermpjes met fantastische films als free willy en tekenfilms. Philibert had het geluk dat hij naast een harige man zat waarvan het armhaar lekker tegen zijn arm aan kietelde. Voor we het wisten waren we in New York en kwamen we erachter dat New Yorkers niet zoooooo vriendelijke waren als de Londenaren. Heel veel vingerafdrukken later waren we er eindelijk. Op weg naar ons hostel. Maarja hoe komen we daar. Op zoek naar een bus. Op zoek naar een metro. Op zoek naar een trein. mmmm geen succes. Iemand bood ons aan om ons voor 55 dollar te brengen. Dat wilden we niet. Dus lekker in de rij staan voor de taxi. Ja Ja ze hebben een rij voor de taxi en gezellig stukje in de file rijden naar ons hostel. De taxi was uitgerust met een beeldschermpje met tv en touchscreen met kaartje. We waren onder de indruk van dit staaltje techniek in de taxi. En we kregen ook een formuliertje waar we konden klagen over de taxichauffeur, maar dat deden we lekker niet, want zo zijn we niet. We klaagden alleen tegen elkaar. Aangekomen bji ons prachtige hostel in Queens waren we benieuwd of Mik er al zou zijn. En ja hoor 2 minuten nadat wij waren aangekomen kwam Mik ook binnengewandeld dus onze timing was perfect. Mik had al een heel avontuur beleefd in New York omdat hij erachter was gekomen dat hij geen geld kon pinnen, dus hij had 36 uur in New York doorgebracht zonder centjes. Dit resulteerde in brood stelen uit het hostel, hostel niet betalen, voetballen en vriendjes maken die hem biertjes en eten gaven en metrokaarten gekregen. Oftewel extreme survival in New York. Dolblij dat wij er waren, en ja alleen omdat we geld hadden natuurlijk, gingen we lekker naar bedje toe en slapen.
Dag 2
Veel te vroeg wakker geworden door de jet-lag waarvan wij overtuigd waren dat we die niet hadden, ging Philibert op zoek naar een betere slaapplek. Het hostel was wel prima maar niet echt op een levendige plek en makkelijk bereikbaar met openbaar vervoer. Dus hij zette al het geld in op een airbnb slaapplek in Brooklyn bij een jonge blanke vrouw die kunst handelde en fotograaf was. Maar de reservering bij airbnb wordt pas geldig als degene die het huis bezit reageert op de reservering en hem accepteert. Dus we lieten onze tassen achter bij het hostel zodat we lekker door New York konden wandelen. Onze eerste stop was ontbijt bij een klassieke diner. We hadden de avond daarvoor geen eten gehad dus we waren er helemaal klaar voor. Tessa en Philibert bestelde samen een megaontbijt, bestaande uit super ongezonde Amerikaanse dingen: Burrito met heel veel gesmolten kaas erover, patat, gebakken ei, nacho's en een bagel. En Mik had gebakken ei met sausages besteld. De definitie voor sausages in Amerika is blijkbaar hamburger tot ons grote plezier en niet die van Mik. Na dit calorierijke ontbijt voelde we ons al helemaal ingeburgerd en gingen we op weg naar Manhattan. Vol goede moed gingen we bij een bushalte staan en ging Tessa aan een vrouw vragen of we de juiste bus
namen. Toen kwamen we erachter dat we wel goed stonden maar dat we niet met de bus meekonden omdat we alleen met muntjes konden betalen en we hadden alleen maar 1 dollar biljetten van Harm. Dus we moesten met een pruillipje proberen met de bus mee te komen. Helaas was onze pruillip niet genoeg voor de buschauffeur, maar wel voor de vrouw bij de bushalte. Zij gebruikte haar kaart om ons op de bus te krijgen. Dus wij waren dolgelukkig door deze aardige actie. Zij hielp ons ook de metro in en waren we bijna op weg naar Manhattan. Maar bijna is niet helemaal, want terwijl we wachtten op de metro kreeg Philibert een smsje van de airbnb plek en we mochten er slapen!!! Maarja daarom moesten we wel weer terug naar het hostel. Deze keer hadden we wel onze eigen ritjes betaald en kwamen we uiteindelijk aan bij de straat waar we zouden slapen, Lafayette avenue(Lafayette was een generaal tentijde van de oorlog). Helaas kwamen we uit bij een presbyterische kerk in plaats van onze slaapplek. Dus moesten we op zoek naar internet om contact te leggen met onze gastvrouw, want met de telefoon was het niet gelukt. We hadden internet gevonden bij een klein mexicaans tentje maar dat werkte niet dus mochten we de telefoon van de serveerster gebruiken om een berichtje achter te laten. Tijdens dit proces kregen we te horen dat het kraanwater in New York superlekker is omdat het uit de bergen kwam. Dit is dus mooi niet waar, het smaakt gewoon naar een zwembad. We kregen bericht terug en moesten 500 nummers verderop zijn. Tijdens de wandeling veranderde de buurt steeds meer in een echte hood zoals in de films, met mooie trappen en mensen die daarop aan het chillen waren. De gastvrouw was zelf niet thuis maar haar 'huisgenoot' King wel. Dit was een gespierde neger met een hond die toevallig ook in kunst handelde. Wij hadden met zijn drieen een kamer en mochten gebruik maken van alle faciliteiten. Toen we gesetteld waren konden we eindelijk naar manhattan, naar Central park en Time Square. Central park had kraanwater, tamme eekhoorntjes, rotsen en dansenden negers die een leuke show gaven waarbij we veel moesten klappen en schreeuwen. We sloten de Amerikaanse dag af met een gigantische pizza die we met z'n drieen niet op kregen.
Dag 3
Weer opgestaan om Manhattan verder te ontdekken. Eerste bestemming ground zero. Tijdens onze tocht gebeurde er iets hilarisch. In New York lopen heel veel mensen door rood heen en wij waren natuurlijk al ingeburgerd dus deden dit ook. Maar bij 1 kruispunt stond een dikke bouwvakker met een slow bord in zijn hand. Dus Mik stopte en daardoor stopten wij ook. Alledrie bleven we stok stijf staan. Na een paar seconden barstte de bouwvakker in lachen uit en zei: You guys are tripping balls man, you can cross the street. Maar wij vertrouwde het niet en zeiden dat hij in een complot zat om ons te laten pakken door de politie, want er kwam toevallig een politieagente aangelopen. Na nog even wachten rende Philibert de straat over en toen riep de bouwvakker dat dat niet mocht omdat je slow moest lopen. Ah het was echt heel grappig :). Toen kwam ground zero een iets serieuzere aangelegenheid. Alle drie waren we onder de indruk van het mooie monument. Het bijzondere van deze twee monumenten is dat het in de grond verdwijnt in plaats van dat het uit de grond komt. Het zijn twee gigantische vierkante watervallen die in de grond verdwijnen. Aan de rand van de watervallen stonden alle namen van de slachtoffers.
Na ground zero gingen we even rusten bij de starburcks waar wij Hollanders als wij zijn wel gebruik maakten van de zitgelegenheid maar niet van hun koffie. Opgeladen voor de twee uur durende free walkingtour begonnen we aan de tour. De tour was niet heel spannend het gene dat we vooral te horen hebben gekregen zijn dingen over films zoals waar opnames van sex in the city, de film gohst en waar het appartement van heith ledger was waar hij zelfmoord heeft gepleegd. Hongerig en uitgeput stopten we net voor het einde met de tour die ons door chinatown, Soho en little Italy leidde om te gaan eten in Chinatown.
Daarna gingen we lekker weer naar de hood toe om een powernap te doen. Echter was dit nogal lastig omdat tegenover ons huis een feest was. Dus Tessa en ik gingen op onderzoek uit wat voor een feest het was. Het was 5 uur smiddags en het feest was met allemaal donkere mensen en het bleek een babyshower te zijn met keiharde muziek. Totally awesome, we
mochten even gaan kijken maar waren al snel weg. Er bleken overal in Brooklynn zogenaamde bloc parties te zijn. Dus we proefde echt de sfeer van deze buurt. Na het discodutje waren we van plan om met Mik nog een poging te wagen om daar te feesten. Maar Mik kocht eeerst een sigaret van een meisje dat voor ons huis zat en voor we het wisten zijn we in de bus op weg naar een ander feest. Het was een roof party. MEt allemaal hipsters en een beerpong tafel. NAdat Tessa en ik gewonnen hadden met beerpong van twee New Yorkers in het meest epische potje beerpong ooit gingen we nog naar het huis van die New Yorkers en daar hadden we op het dak nog wat lekkers genuttigd. Daarna gingen we lekker slapen.
Deze dag stond in het teken van de aankomst van Kyle dachten we. Maar voor we het wisten hadden we een nieuwe missie: Broodje halen bij de Subway op Staten Island. Boottocht langs the statue of liberty was vet, maar de honger naar het broodje nog groter. En er was daar een subway en het broodje was een echt slagveld geworden(maar wel een met een mooi uitzicht over NY) en we waren allemaal gesneuveld, dus gingen we snel weer terug naar Brooklyn om Kyle te ontvangen. Gelukkig was hij laat want dat waren wij ook. Kyle werd met open armen door ons ontvangen en we smokkelden hem snel King huis binnen. Toen gingen we op zoek naar hipster paradise in NY en dat vonden nadat we door een grote wijk met traditionele Joden waren gelopen. Echt heel bizar. Want de ene straat was nog vol traditionele Joden en plots waren er alleen nog maar allemaal hipsters. We kochten daar lekker wat biertjes en gingen in het park chillen. We brachten Tessa naar bedje toe en de mannen gingen feesten. We gingen naar the tent one last shag die King ons had aangeraden. Er waren drie mensen binnen, maar we hadden ons toch vermaakt met Marokanen en Mik zijn politieke voorkeur. Uiteindelijk bleek deze tent een homobar te zijn dus King had geen goed beeld van ons. Toen we oo weg naar huis gingen zagen we in een tentje een feest en daar gingen we naar binnen. We hadden net de gratis bbq kip gemist en wij waren ook de enige blanken. Maar wij hebben laten zien dat the white man ook wel moves heeft en zijn helemaal los gegaan daarbinnen. En daarna gingen we lekker slapen.
Deze nieuwe dag had ook een nieuw land voor ons in petto. Rijdend door prachtige natuurgebieden hebben we nog twee zwemstops gemaakt bij een park en bij Lake George. Bij LAke George wilde Mik graag stoeien waardoor mijn lieve schouder uit de kom ging, maar het water was wel heel lekker warm :). Bij de grens kochten we nog liters sterke drank voor een prikkie en heerlijke Grey Goose wodka die een week later voor een leuke avond had gezorgd. Bij de grens moesten we lang wachten. Aangekomen bij de douanier kwamen we er achter waarom het zo lang duurde. Hij ging uitgebreid vragen over onze afkomst en wat we studeerde. Ook vroeg hij of we iets hadden meegenomen uit NL dat achter zou blijven in Canada. Uiteindelijk gaven we toe dat we koekjes en drop mee hadden. En toen zij de douanier: Are those cookies from Amsterdam??? Implicerend dat het magische koekjes met wiet waren. En zo was het een aangename binnenkomst in Canada.

we kwamen s'avonds aan bij Kyle thuis die had zijn appartement in gereedheid gebracht voor de honymooners. Nadat we geinstalleerd waren gingen we naar Jose, het vriendinnetje van Kyle. Daar gingen we lekker wat drinken en niemand had zin om uit te gaan omdat het maandag was behalve Mik. Op heeeeeeeel erg aandringen van Mik zijn we toch de stad in gegaan, en drie keer raden er was helemaal niks te doen. Dus na 1 drankje zijn we lekker naar huis gegaan om ons eerst nacht te slapen in ons nieuw huis.
De volgende ochtend gingen we naar de stad om Poetin te eten een typisch Candess gerecht. Niet ideaal voor ontbijt, maar het bestond uit patat, kaas en heel veel jus daaroverheen. Deze poetin kregen we wel gratis van de buurman van Kyle. Daarna zijn we naar het mooie uitkijkpunt gegaan van de stad en daar ontmoette we een Duits en Canadees meisje. Daarmee gingen we naar een beer garden waar een vriend van Kyle de manager is. Deze beer garden zat aan de brouwerij van st. Ambroise bier, wat heel lekker bier was. Rond 6 uur kwamen we thuis en voor we het wisten hadden we een algerijns drie gangen menu voor onze snufferd staan die gekookt
was door de buurman die ons ook al poetin had gegeven. Het eten was heel lekker en we waren heel gelukkig met onze buurman. Na deze maaltijd hebben we heerlijk geslapen.
De volgende dag hebben we lekker rustig aangedaan en s'avonds ging Jose Thaise curry voor onze koken, delicious. Hierbij dronken we lekker rode wijntjes en tot onze verassing begon er een vuurwerkshow. Na de show gingen we nog uit in een hip dansdingetje en hadden Tessa en ik het appartement voor onszelf, want normaal sliep Mik op de bank maar dit keer niet.

De volgende dag was een rustdag, waar we weer voor onszelf moesten koken, en we kwamen niet verder dan Noodles en een heel vieze soep.( Er waren geen supermarkten in de buurt, we kunnen heus wel beter hoor!)
Nu dit weekend ging het allemaal gebeuren, het festival eclipse. Ik zal een korte samenvatting geven: Hippies, drugs, hippies en nog meer drugs en een meertje en electronical music. Het was niet zo spectaculair als we hadden verwacht, maar we hebben wel genoten, want we hadden 75 blikken st.ambroise bier en 7 liter wijn en het was heel leuk kamperen in het bos. De muziek bleef 24/7 aanstaan, maar we konden er prima doorheen slapen en overdag lekker op strandje liggen. Dus we konden goed uitrusten. HEt was alleen niet helemaal het soort festival waar wij van houden, want de muziek leek de hele tijd hetzelfde. En na 4 dagen non stop muziek viel het ineens stil en konden we weer weg van het festival, dat trouwens 1,5 uur rijden was van de bewoonde wereld!
Na het festival gingen we naar meneer en mevrouw Morin, oftewel de ouders van Kyle!!! Hier dachten we lekker te gaan detoxen na het festival, maar nadat we 5 minuten binnen waren werd de eerste fles wijn al opengetrokkken en gingen we lekker pizza eten. In de komende dagen werden we heerlijk in de watten gelegd en voelden we ons helemaal thuis bij zijn ouders. Echt superlieve mensen. Ze hadden ook twee grote honden en drie gigantische katten en een jacuzzi. We zijn naar een pottenshow gegaan, als in keramiek, niet heel interessant. We hebben in een Porsche gezeten, een puzzel gemaakt van Canada die Heather(moeder) voor ons had meegenomen om ons te vermaken tijdens de regenachtige dag. Owja en Kyle ging al op woensdag weg, maar wij zijn tot vrijdag gebleven. Ook hebben we gegolft, dat was echt superleuk om te doen en het kostte ons maar 6 dollar per persoon en we waren alledrie natuurtalenten;). Het huis van de ouders was ook echt supermooi, een soort ouwe blokhut met een zwembad erbij. En de ouders waren echt topmensen! Maarja aan al het moois komt een einde dus gingen we weer naar Montreal.
Zaterdag zijn we naar botanische tuinen geweest, die heel duur was dus gingen niet naar binnen. Maar er was ook een gratis gedeelte dat echt superleuk was. Je kon de plantjes ruiken en voelen en er waren categorieen van plakkerig tot stekelig. Klinkt misschien niet zo leuk, maar dat was het toch. Daarna gingen we s'avonds de hangover kijken en de Grey Goose opdrinken. Geinspireerd door de film: we partied like there was no tomorrow. De volgende dag waren we een klein beetje gaar en werden we pas in de middag wakker toen Kyle en Mik langskwamen. Kyle moest werken bij een restaurant en toen kwamen we op het idee om mee te gaan naar zijn werk. Was een goed idee want we kregen korting en extra veel eten en drinken. Toen Kyle klaar was gingen we uit om Mik zijn verjaardag te vieren, maar toen we net in de auto zaten, zagen Mik en Ik het paradijs: HOOTERS!! Daar wilden we natuurlijk naar binnen en werd ons bier geserveerd door rondborstige dames. Daarna zijn we naar een vet terras gegaan en hebben we tot de late uurtjes ons vermaakt op de starten van Montreal, terwijl we Mik zijn verjaardag vierden.